■ بررسی نحوه انتخاب و مدت زمان مسئولیت مدیران ارشد بخش عمران

در سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران طبق قانون مقررات ملی ساختمان، اعضای هیئت مدیره برای یک دوره سه ساله و اعضای هیئت رئیسه آن سازمان بصورت سالانه تعیین میشوند. به نظر میرسد مدت زمان یکساله ریاست، صرفا برای سازمانهایی کاربرد دارد که از نظر ساختاری و سازمانی بسیار پیشرفته باشند و این تغییرات اصول حاکم بر آن سازمانها را در هر دوره دگرگون نکند.

آنچه که از بررسی روند انتخاب افراد در مشاعل مختلف حاصل شده است، این موضوع را تأیید می نماید که ورود به مشاغل مختلف در این سازمان از بالا به پایین بوده است، یعنی اعضای هیئت مدیره پس از ورود به این سمت، مشاغل کلیدی سازمان را تصاحب می نمایند، در حالیکه اصولا و منطقا باید ورود به مشاغل از پایین به بالا باشد یعنی اولا اعضای هیئت مدیره می بایست قبل از ورود به این پست که تقریبا بالاترین پست سازمانی و قانونی است، مشاغل دیگر نظیر مدیریت و معاونتهای سازمان را تجربه و نسبت به کم و کیف آنها آگاهی لازم کسب می نمودند. در هرصورت هم روند انتخاب مدیران ارشد در این سازمان دچار اشکالات اساسی است و هم عمر خدمتی بسیار کم در نظر گرفته شده به خصوص در بخش هیئت رئیسه آن سازمان.

و اما در سازمان نوسازی شهر تهران نیز علی رغم نداشتن ضابطه قانونی برای نحوه انتخاب یا مدت زمان مسئولیت مدیرعامل، تقریبا همان روند حاکم بر سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران حاکم است! انتخاب 8 مدیرعامل در طی عمر 17ساله آن سازمان نشان میدهد که عمر خدمتی مدیر عامل در آن سازمان تقریبا دو ساله است و تاکنون نیز هیچکدام از مدیران از کارکنان و معاونتهای آن سازمان به منصب مدیرعاملی نرسیده اند و مدیرعامل معمولا با تجارب خارج از آن سازمان به این سمت منصوب میشود لذا در این سازمان هم ورود به مشاغل از پایین به بالا آنچنان کاربردی ندارد!

به راستی این وضعیت ناصواب چگونه می تواند اصلاح شود؟
آیا شما سازمان یا نهادی را سراغ دارید که وضعیت آنها به مشابه سازمانهای ذکر شده نباشد!؟