■ چرا با گرفتن پست و مقام تغییر میکنیم!؟ بخش عمومی

ایول.........بسی جالب و قابل تأمل است..
سپاس

این عکس به نظر نمیاد خیلی ارتباطی با توضیح داشته باشه!!!!

بخاطر نئشه قدرت!

انقدر که چاپلوس دور آدم جمع میشه!

جالب بود...

آقای مهندس مدرس نیا:
مگه هر تغییری باید ذهنیت ما رو به بدی سوق بده!؟
این عکس نشان میدهد؛ کسی نیست که با گرفتن پست و مقام تغییر نکند ولی مختار است که از این تغییر استفاده درست یا سوء استفاده نماید.
ولی آنچه مسلم است ما تا قبل از رسیدن به پست و مقامی، دارای تصورات و پیش قضاوتی هستیم که با رسیدن به آن متوجه میشویم که خیلی با آنچه که فکر میکردیم اوضاع متفاوت است و این یعنی تفاوت بین خاموشی و روشنی!
امیدوارم توضیحات کفایت کرده باشد.

کاریکاتوره باحال و بامعنیه
اما عنوان و توضیحات بعدی ربطی به ایده کاریکاتوریستش نداره
منم با نظر مهندس مدرس نیا موافقم

برداشت من اینه:
وقتی که پشت میز ریاست و مدیریت بشینی، تازه میفهمی و روشن میشی که دور و برت چه خبره!

په نظر من این کاریکانور داره به کسانی اشاره می کنه که همه قدرت وانرژی شون رو از میز وصندلی شون که نماد پست و ریاست هست دریافت می کنند.واز خودشون چیزی ندارند.همونطور که لامپ از خودش انرژی و وقدرت نداره بلکه بواسطه وصل یودن به منبع انرژی میتونه نورانی بشه.
الیته این فقط یک نظر بود از دریچه دید خودم.
از آقای مسعودی به خاطر این روزنوشت تشکر میکنم.

موافق نظرات آقایان مهندسین مدرس‌نیا و اخوان مهدوی هستم
ظاهرآ ساختار پشت میز ریاست نشینی باید از قبل مهیا شده باشد و هرکسی را شایسته این مرکب نباشد
به عبارتی درخشندگی برخی از روسا به واسطه پست (صندلی) شان است و بدون آن درخششی ندارند
در حالیکه در نظام های شایسته سالار به واسطه درخشش افراد است که برای پست‌های ریاست منتخب میشوند
به هر حال سپاس از ایجاد چالش فکری به واسطه این کاریکاتور مفهومی